24 Nisan 2011 Pazar

FUTBOLDA TÜKENMİŞLİK SENDROMU

            Futbolda sezon sonu yaklaştıkça milyonlarca taraftarı olan büyük kulüplerin başarısızlığı sevenlerini üzmektedir. En iyisini yapmaya ve sürekli başarıya odaklanmış sporcularda görülen mükemmeliyetçilik isteği sporcuyu yormaktadır.
Tükenmişlik sendromunun başlıca sebebi beklentiler ile gerçekler arasındaki uyumsuzluğun fazla olmasıdır. Tükenmişlik sendromu sporcuda kurumlarda antrenörlerde ve taraftarlarda görülebilir. Çünkü spor kazanma ve kaybetme duygularının yoğun yaşandığı rekabetçi bir ortamdır. Bu sendrom bir gecede ortaya çıkan bir durum değildir. Bununla ilgili sinyalleri doğru algılamak ve farkındalık yaratmak gerekir.
Tükenmişlik sendromu sporcuda yoğun baskı sonucu gelişebilen fiziksel ve duygusal bir çöküntü halidir. Elit bir sporcuda görülen bu durum duygusal tükenme – duyarsızlaşma ve kişisel başarı eksikliği olarak sınıflandırılır. Duygusal tükenmişlik de sporcu enerjisinin ve duygusal kaynaklarının tükendiğini hisseder. Duyarsızlaşma, duygusal tükenme sonucu sporcu çevreye sportif aktiviteye karşı duyarsız ve isteksiz olur. Tüm bunların sonucu sporcuda yetersizlik başarısızlık kendini yeterli görmeme duygusu gelişir. Başarısız olma duygusu yıpranma enerji ve gücün azalması sporcunun iç kaynaklarının tükenmesi şeklinde algılanmalıdır..
Tükenmişlik sendromunun fiziksel psikolojik davranışsal belirtileri vardır. Yoğun ve stresli bir ortamda sporcular da.fiziksel bitkinlik uzun süreli yorgunluk çaresizlik umutsuzluk duyguların yapılan sportif aktiviteye ve çevreye olumsuz yansıma görülür. Tükenen sporcuda kronik bir yorgunluk ve yetersizlik duygusu gelişmektedir.
            Sporcunun moral motivasyonunu kaybetmesi ile ilgisizlik aşırı sinirlilik yaptığı sportif aktiviteden zevk almayan daha iyisini yapabilmek için çaba harcamayan bir sporcu tipi ortaya
çıkmaktadır.
            Tükenmişlik sendromu söz konusu ise istirahat – antrenman şeklinin değiştirilmesi yüzmek değişik konularda sohbet süresini arttırmak gibi rutin dışı aktiviteler yapmak gerekir.
            Sürekli aynı başarısızlık sporcunun psikolojisini olumsuz etkilemektedir. Oysa başarı durumunda vücudumuz sürekli mutluluk hormonu endorfin salgılamakta ve böylece sporcu daha istekli daha kendine güvenli daha duyarlı olarak başarıya endekslenmektedir.
                                                          
                                                           Op.Dr.Ercan Atalay

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder