Amatörlük; Bir işi bir sportif aktiviteyi kazanç amaçlı değil, zevk için yapan, hevesli, meraklı olan kişi demektir. Profesyonellik ise; yaptığı işi veya sporu meslek haline getiren kişidir.
Amatörlüğün olmadığı yerde profesyonellik de olmaz. Spor temel bir eylemdir. İnsan doğası gereği hareket etmek ister. Hareket eden kişi hareketini kendine göre biçimlendirir, anlamlandırır, düzenli bir eyleme dönüştürür ve böylece amatör spor ortaya çıkar. Amatör sporla uğraşmak heyecan ve tutku ister. Amatör sporcu gönüllüdür. Sevdiği için spor yapar. Amatör sporun amacı hareket etmek ve zevk almak olan bir eylemdir. Amatör spor insanı günlük yaşamdan uzaklaştırır, arındırır. Amatör sporları coşkulu, yapıcı, geliştirici kılan mutlak sonuç amaçlı olmamasıdır. Spor yapan kişinin güzel ve erdemli davranışlar yaratması ve haz alması önem taşımaktadır. Amatör spor bir deneme, bir çaba günlük kaygılardan uzaklaşma amaçlı olarak her yaştaki kişinin yapabileceği sürekli bir etkinliktir. Amatör sporla kendimizi tanımaya, tanıdığımız yeteneğimizi kullanmaya, geliştirmeye ve sonuç itibariyle kendimizi mükemmelleştirmeye ve sosyalleşmeye çalışırız.
Amatörlük spor ortamının; Ülke genelinde yerel özellikleri de dikkate alarak kaynakların el verdiği ölçüde geliştirilmesini hedefler. Amatör sporlara katkı koymak veya amatörce sporla uğraşmak spor vasıtasıyla sosyalleşmeyi ve toplumsallaşmayı sağlar.
Ülkemizde spor yapan nüfusun düşük olmasının temel sebeplerinden biri sporu tabana yaymak yerine Uluslararası organizasyonlarda gösterilen başarı ve alınan başarıya dönük politikalar olup, bu durum ilginin tamamen yarışma sporlarına kaydırılmasına, böylece sporu tabana yayacak amatör girişimler yerine günü kurtarma hesapları yapılmaktadır. Bu düşünce tarzı amatör sporların ilkesine aykırı olup sporun gelişmesine katkı koymayıp, sporu maddileştirir.
Günümüz spor dünyasında amatörlük ve profesyonellik sınırlarını çizmek pek mümkün değildir. Uluslararası Olimpiyat Komitesine göre spor amaçlı araç-gereç, kamp, beslenme, antrenman ve sağlık hizmetlerinin alınması, burs alınması, işçi veya memur olarak kadroya konulmak gibi maddiyata dayanan yardımlar amatörlüğü engellemiyor.
Uluslar arası Olimpiyat Komitesi; Amatör kavramının ve amatör sporların ön planda tutulduğu ilk modern olimpiyatların başlangıç tarihi olan 6 Nisan 1896’yı Amatör Spor Günü ilan etmiştir.
Bu günde amaç; Olimpik ilke ve hedeflerin başında gelen amatörlüğü korumak ve amatör ruhu yaşatmaktır. Bir kişi maddi karşılığı olmadığı halde bir sportif aktiviteyi yapıyorsa amatör ruha sahip demektir. Büyük profesyonel sporcular bile amatör ruha sahip olanlar arasından yetişmiştir.
Sonuç olarak amatörlük bütün sporların nüvesidir, anasıdır, bütün sporlar amatörlükten doğmuştur. Ana’ya saygı ve katkı da esastır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder